Onte vimos como o mundo Olímpico dáballe as costas a Madrid, con gran dor porque non dicilo para os españois de ben. ¿Pero que agardábamos?. A alianza das civilizacións levounos a perder o que sen dúbida estaba chamado a ser o grande acontecemento no primeiro cuarto de século en España, ¿e por qué o afirmo? Pois porque nestes actos mezcolanza entre o político e o comercial, as alianzas entre Nacións están a orden do día, e nos para a nosa desgracia e fatalidade estamos a pactar internacionalmente co terceiro mundo e abandonamos a senda que sen dubida nos houbera podido levar a victoria os países coma EEUU ou o mesmo Reino Unido, e iso para unirnos en fraternal simbiose co eixo bananeiro Venezuela – Cuba.
¡Ai! co alianza das civilizacións, ZP quizá durma mellor, pero ¿que a de ser de nos?, ¿onde imos?, ¿onde nos levan?.
Bótanlle a culpa a o Sr. de Mónaco, e pode ca algunha a teña, pero o peor o que nos leva o fracaso temos que atopalo na nosa casa no noso País e non e outra cosa co eixo gafe ZP – Moratinos e a súa falla de ideas, de proxectos e dunha política internacional sería e productiva para o noso País. O outro, as alianzas das civilizacións, non son mais ca sonos infantís do país de nunca xamais.